Мен кўндим хаёлга, кўнглим кўнмади...

    Фикр 8 октябр 2020 2298

    Билмадим, недандир тўлмайди кўнглим, аслида бу кўнгил ҳечам тўлмаган, баъзан ўз дунёси ўзига сиғмай, ўзга ўзанларни излаб йиғлаган.

    Минг шукр, минг шукр дейман-у аммо, қалбимда бир парча олов ёнади,унинг алангаси дард-у, дунёмни беаёв, бешавқат куйдиради.

    Ўксик дил ўкинар, соғинч ялинар, кўзлар йўлда қолди, она, бир келинг, мен бугун ўзимдан тониб кетяпман, онажоним, шу бугун ёнимда қолинг!

    Биламан, ҳаммамиз омонат жонмиз, бу кўҳна оламда бир зум меҳмонмиз. Бугун бормиз, эртага-чи йўқ, лекин айрилиқлар берган ситамлар, бағримга сўқилар мисоли бир ўқ.

    Бир паноҳ излайман, ёш боладайин, юрагимни очиб тўкким келяпти, онажон мен сизни жуда соғиндим, ёнингизда бир пас тургим келяпти.

    Сўрашга сўроғим кўпдир онажон, саволлар бўғзимдан бўғяпти, бир дардкаш, бир паноҳ тополмай қолдим, борлиғим, боримни куйдиряпти.

    Ўзим ўзлигимни англолмай қолдим, ора йўл аросат қийнади она. Катта шаҳарда довдираб қолдим, ўрнингиз билинди шу бугун яна.

    Жоним, жаҳонимни ўртаяпти, озорлар азоби эзғилаяпти, қароғимдан ёшлар тўкилаяпти, айтинг сиз қайдасиз, қайдасиз она?!

    Айтинг дадам қани, акам қайдадир? Барингиз кетдингиз бошингиз олиб, биргина опамга дардим айтмоққа етмайди журъатим ёнида қолиб.

    Ёлғизим, яримим дардкаш опамга, сирларимни сира бой бермаяпман. Мен уни асрайман, у мени аяр, ўртада азоблар йиғлайди она. “Ҳаммаси жойида ҳаммаси яхши”, деган ёлғон сўзлар йиғлайди она.

    Қизларим фаришта мисоли бир гул, уларни авайлаб-асраб келяпман, кўз ёшларимни кўрмасин дея, ичимдан ичикиб, бўзлаб келаяпман.

    Ҳамма нарса етар, ҳаммаси тўкин, аммо қалб дийдорга ташнадир, ёнимда қалқондай суянч бўлгувчи дадамнинг нигоҳи етимдир.

    Кўз юмсам кўзимда турасиз мудом, ухласам тушимда кўришим аён, бироқ, меҳрибоним ёнма-ён туриб суҳбатлар қуриш дардли бир армон.

    Бугун кўнгил тўлди, дил ҳам йиғлади, бир оғиз ширин сўз истадим она, дунёларга сиғмай тутаб кетяпман, кўксимда оловлар ёнмоқда яна!

    Яхшиям қалам бор сирим очаман, сатрлар армонларим олиб кетади, бўғзимда бўғилиб, йиғилиб қолган, соғинчли сўзларимни сизга айтади.

    Сира эшитмайсиз, балки кўрмайсиз, ёзган номаларимни ҳеч ўқимайсиз, лекин мен биламан бошимда туриб, қалбимни теранроқ англайсиз она.

    Юрагимни ғашлаб, ўзимни эзган армонларимни сезасиз яна. Руҳингиз парвона, руҳингиз мадор, мен буни тушларимда туйиб бораяпман, “болам, болажоним”, деган нидони, кўнглим кўзларида кўриб боряпман.

    Куз кўнгил фаслидир, эзилиб кетдим, дилимни юпатиб, кўз ёшим артдим, қалбим қатларида қатланиб ётган, соғинчли сўзларим такроран айтдим.

    Мен кўндим хаёлга, кўнглим кўнмади, у дийдор истади, мен нетай она? Ўзимку, ўзимга сиғарман балки, лек кўнглим ўзига сиғмади она!

    Гуличеҳра ДУРДИЕВА

    No date selected
    март, 2024
    1
    2
    3
    4
    5
    6
    7
    8
    9
    10
    11
    12
    13
    14
    15
    16
    17
    18
    19
    20
    21
    22
    23
    24
    25
    26
    27
    28
    29
    30
    31
    Use cursor keys to navigate calendar dates