Райёонанинг билими, тошни тешди, десангчи,

Илм билан дунёни ипдай эшди, десангчи.

Зеҳнининг ўткирлиги Увайсийга тортдими,

Тўмарис, Зебунисо-аждодига тасанно,

Оқар дарёдай жўшиб, қирғоқлардан ортдими?!

Лол айлади оламни, қилни ёрди қирқ бўлак,

Ўзбекистон номини сўйлади ҳар бир юрак.

Ибрат турган туриши, ғолибона юриши,

Эшитгин эй ватандош, ниятинг бўлсин йўлдош.

Ўзбекнинг ҳар фарзанди шундай бўлмоғи керак.

Диёранинг журъати, оламни лол айлади,

Мана-ман, деганларни чаппа қилиб тайлади.

Ҳасанбойни айтсамми, Баҳодирга қайтсамми,

Синдоров йигитларин бир-бир таъриф этсамми?

Яна бир паҳловоним

Номи унинг Лазиздир.

Меҳри дарё, қалби пок,

Халқимизга азиздир.

Улуғбекдир бириси,

Бобосидек юриши,

Ҳар битта зарб уриши,

Темурбобо туриши.

Ҳаммаси бир, қўшқанот,

Фидо айлашиб жонни,

Дунёларга танитди,

Янги Ўзбекистонни.

Дедим, жон жигарларим:

Бирингиз юлдуз тўла коиноту осмонсиз,

Бирингиз заминдору, хазинага посбонсиз.

Топинг ҳар иш қаловин, келажакнинг жиловин,

Маҳкам тутинг, бой берманг,

Бу талатўп замонда,

Бўлинг юртга қалқон сиз.

Дунё ғурбат, илмсиз,

Дунё зулмат, билимсиз.

Биз бирлашсак, халқдирмиз,

Шу даъватни билинг сиз.

Тарихнинг меҳвари кўп,

Айланади чарх уриб.

Ватанни улуғлайлик,

Шоҳсупада ғоз туриб.

Янграсин мадҳиямиз,

Тинчлик, тенглик, ҳамкорлик.

Шулардир бош ғоямиз.

Олам ичра олам кўп,

Бири Ўзбекистондир,

Ёшликнинг ғайратила,

Номи тилда достондир.

Ҳар фарзанди бир юлдуз,

Ўзбекистон осмондир.

Ватан, деб урар юрак,

Юрагимиз поспондир.

Ўктам МИРЗАЁР