Мазкур анжуман давомида илгари сурилган долзарб ғоялар, белгиланган устувор вазифалар ва стратегик мақсадлар ҳар бир ватандошимизни, хусусан, маънавият ва маърифат соҳасида фаолият юритаётган зиёлиларни чуқур мушоҳада қилишга, янада шижоат ва юксак масъулият билан ишлашга ундайди. Президентимиз ўз нутқида юртимизнинг келгуси беш йиллик тараққиётига дахлдор бўлган “Ўзбекистон – 2030” стратегиясини қайта кўриб чиқиш, уни замон талаблари ҳамда халқимизнинг хоҳиш-иродаси асосида такомиллаштириш зарурлигини алоҳида таъкидлагани бежиз эмас. Ушбу ташаббус демократик ислоҳотларнинг мантиқий давоми бўлиб, давлат сиёсатининг марказида инсон омили ва унинг манфаатлари устувор эканлигини яна бир бор яққол намоён этади.
Дунёда рўй бераётган шиддатли ўзгаришлар, глобаллашув жараёнлари ва турли геосиёсий эврилишлар ҳар қандай давлатдан ўз тараққиёт йўлини доимий равишда таҳлил қилиб боришни, стратегик режаларни давр руҳи билан ҳамоҳанг тарзда янгилашни талаб қилмоқда. Шу маънода, эришилган улкан натижалар билан кифояланиб қолмасдан, олдинга дадил қадам ташлаш ва янги марраларни забт этиш учун мавжуд стратегияни халқимизнинг фикр-мулоҳазалари, таклиф ва истаклари асосида бойитиш ғоят долзарб аҳамият касб этади. Мазкур жараёнда кенг жамоатчилик муҳокамасининг ташкил этилиши, аҳолининг барча қатламлари овозига қулоқ тутиш ҳамда парламент вакилларини фаол иштирок этишга чақириш – буларнинг бари Ўзбекистонда шаклланаётган “Халқ давлат идораларига эмас, давлат идоралари халққа хизмат қилиши керак” деган олижаноб тамойилнинг амалдаги ёрқин ифодасидир.
Тўлиқ ишонч билан айта оламизки, ҳар қандай иқтисодий юксалиш ва сиёсий барқарорликнинг мустаҳкам пойдевори, аввало, маънавий етуклик ҳамда миллий ўзликни англаш туйғусига бориб тақалади. Президентимизнинг келгуси йилда маънавият соҳасини янада ривожлантириш, ижтимоий-маданий ҳаётимиздаги муҳим саналарни кенг нишонлаш борасидаги фикрлари биз – зиёлилар зиммасига улкан масъулият юклайди. Зотан, моддий бойликлар инсон танасининг эҳтиёжларини қондирса, маънавият ва маданият инсон руҳининг, миллат қалбининг озуқаси саналади. Жамиятни маърифат нури билан ёритмасдан, ёшлар қалбида ватанпарварлик, инсонпарварлик ва адолат туйғуларини шакллантирмасдан туриб, кўзланган юксак марраларга эришиш имконсиз эканлигини тарихнинг ўзи кўп бора исботлаган.
Мурожаатномада алоҳида урғу берилган яна бир муҳим жиҳат – Ватанимиз мустақиллигининг шонли 35 йиллигини катта байрам сифатида ўтказиш масаласи бўлди. Мустақиллик – биз учун энг олий неъмат, эркин ва фаровон ҳаётимизнинг, барча ютуқ ва ғалабаларимизнинг бош манбайи ҳисобланади.
Ўттиз беш йил тарих учун қисқа муддат бўлиши мумкин, аммо шу давр мобайнида халқимиз босиб ўтган йўл, амалга оширган ислоҳотлар ва эришган натижалар асрларга татигулик эканини эътироф этиш жоиз. Ушбу санани муносиб нишонлаш шунчаки тантана эмас, балки ўтган даврни сарҳисоб қилиш, мустақилликнинг қадр-қимматини чуқур англаш ва уни кўз қорачиғидек асраб-авайлашга бўлган даъватдир. Айниқса, бугунги таҳликали замонда ёш авлод онгига истиқлол ғояларини янада сингдириш, уларда миллий ғурур ва ифтихор туйғуларини юксалтириш ҳар қачонгидан ҳам муҳим аҳамият касб этади.
Юртбошимизнинг Соҳибқирон Амир Темур ҳамда сўз мулкининг султони Мир Алишер Навоий боболаримизнинг қутлуғ таваллуд айёмларига тайёргарликни ҳозирдан бошлаш кераклиги ҳақидаги кўрсатмалари маънавий ҳаётимизда янги уфқларни очиб беради. Амир Темур шахсияти нафақат ўзбек халқи, балки бутун башарият тарихида ўчмас из қолдирган улуғ сиймо саналади. У барпо этган қудратли давлат, адолатли бошқарув тизими ва “Куч – адолатда” деган ўлмас шиори бугунги кунда ҳам давлатчилигимизни мустаҳкамлаш, қонун устуворлигини таъминлаш ва халқаро майдонда муносиб ўрин эгаллашда биз учун йўлчи юлдуз бўлиб хизмат қилади. Соҳибқирон бобомизнинг юбилей санасини кенг нишонлаш орқали биз ўзлигимизни, тарихий илдизларимизни янада чуқурроқ англаймиз, аждодларимизнинг жасорати ва донишмандлигидан куч-қувват оламиз, зеро ўз тарихини билмаган ва буюк аждодларини эъзозламаган миллатнинг келажаги ҳам бўлмайди.
Шу ўринда Мир Алишер Навоий ҳазратларининг инсоният тамаддунига қўшган бебаҳо ҳиссасини эътироф этмасликнинг иложи йўқ. Улуғ мутафаккирнинг асарлари эзгулик, меҳр-оқибат, илм-маърифат ва комиллик сари етакловчи маънавий хазина ҳисобланади. Навоий бобомизнинг таваллуд айёмига тайёргарлик кўриш, у кишининг бой меросини ўрганиш ва тарғиб қилиш – миллий тилимизни, адабиётимизни ва маданиятимизни дунёга тараннум этиш демакдир.
Бугунги кунда Учинчи Ренессанс пойдеворини барпо этаётган янги Ўзбекистон учун Навоий ғоялари ва унинг инсонпарварлик фалсафаси ҳар қачонгидан ҳам зарур. Ёшларимиз Навоий асарларини ўқиб, улардаги теран маъноларни уқиб улғайса, жамиятимизда маънавий қашшоқлик, жаҳолат ва тубанликка ўрин қолмайди, шу боис мазкур юбилей саналарига шунчаки сана сифатида эмас, балки миллатимизнинг маънавий юксалиш жараёнининг муҳим босқичи сифатида қарашимиз мақсадга мувофиқ бўлади.
Президентимизнинг ушбу ташаббуслари замирида халқимизни, айниқса, ёшларни буюк аждодларимизга муносиб ворис бўлишга ундаш, уларда ватанпарварлик руҳини шакллантиришдек эзгу мақсад мужассам эканини англаш қийин эмас. Зеро, биз шундай буюк зотларнинг авлодимизки, бу насл-насаб ҳар биримизга улкан масъулият юклайди. Бугунги кунда амалга оширилаётган кенг кўламли ислоҳотлар, бунёдкорлик ишлари ва илм-фан соҳасидаги ютуқларимиз айнан ана шу тарихий заминга, аждодларимизнинг ўлмас меросига асосланади. “Ўзбекистон – 2030” стратегиясининг янгиланиши жараёнида ҳам айнан мана шу маънавий омилларга, миллий қадриятларимиз ва тарихий хотирамизга таянилиши шубҳасиз, чунки стратегия бу – шунчаки рақамлар ва кўрсаткичлар мажмуи эмас, балки халқнинг орзу-интилишлари, мақсад-муддаолари ва келажак тасаввурларининг яхлит ифодасидир.
Парламент вакилларининг ушбу жараёнда фаол иштирок этишга чақирилиши ҳам давлат бошқарувида очиқлик ва шаффофликни таъминлаш, қарорлар қабул қилишда халқ вакилларининг ролини оширишга қаратилган муҳим қадам ҳисобланади. Халқ ноиблари ўз сайловчилари билан доимий мулоқотда бўлиб, уларнинг дарду ташвишларини, таклиф ва мулоҳазаларини чуқур ўрганиб, стратегияни такомиллаштиришга муносиб ҳисса қўшишлари лозим.
Айни шу йўл билан биз халқчил, ҳаётий ва самарали дастурни ишлаб чиқишимиз, пировардида кўзланган мақсадларга эришишимиз мумкин бўлади. Жамиятнинг ҳар бир аъзоси, хоҳ у олим бўлсин, хоҳ тадбиркор, хоҳ оддий ишчи – барчамиз мамлакатимиз тақдири ва келажаги учун дахлдорлик ҳисси билан яшашимиз, умумий мақсадлар йўлида бирлашишимиз зарур.
Маънавият соҳаси вакиллари сифатида бизнинг олдимизда турган энг муҳим вазифа – Президентимиз илгари сурган ғояларнинг мазмун-моҳиятини кенг жамоатчиликка, ҳар бир хонадонга етказишдан иборатдир. Биз аҳолига бугунги ислоҳотларнинг асл мақсади инсон қадрини улуғлаш, халқимизнинг фаровонлигини таъминлаш ва юртимизни дунёнинг ривожланган давлатлари қаторига олиб чиқиш эканини тушунтиришимиз, уларни бу жараёнларда фаол иштирок этишга руҳлантиришимиз керак. Айниқса, ахборот маконида турли ғоявий курашлар авж олган, “оммавий маданият” ниқоби остидаги таҳдидлар кучайиб бораётган бир пайтда миллий иммунитетни мустаҳкамлаш, ёшларни ёт ғоялар таъсиридан асраш, уларни миллий ва умуминсоний қадриятлар руҳида тарбиялаш долзарб вазифа саналади.
Мурожаатномада белгилаб берилган вазифалар ижроси нафақат давлат идоралари, балки бутун жамиятнинг, ҳар бир онгли фуқаронинг бурчидир. Мустақиллигимизнинг 35 йиллиги саҳнасида турибмиз ва ўтган давр мобайнида биз кўп синовлардан ўтдик, қийинчиликларни енгдик, тобландик ва чиниқдик. Эндиги вазифамиз – эришилган ютуқларни асраб-авайлаган ҳолда, тараққиётнинг янги босқичига дадил қадам қўйишдир. Бунда бизга Амир Темур бобомизнинг қатъияти, Алишер Навоий ҳазратларининг донишмандлиги ва бугунги кунда Президентимиз бошчилигида олиб борилаётган оқилона сиёсат таянч бўлади, янгиланган стратегия эса бизни ёруғ келажак сари етакловчи маёқ вазифасини ўташи шубҳасиз.
Хулоса қилиб айтганда, Президентимизнинг Олий Мажлис ва халқимизга йўллаган Мурожаатномаси янги Ўзбекистоннинг янги даврдаги тараққиёт йўлини янада аниқ ва равшан белгилаб берди. Унда кўтарилган масалалар – хоҳ у стратегик режаларни такомиллаштириш бўлсин, хоҳ маънавиятни ривожлантириш ёки тарихий саналарни нишонлаш бўлсин – барчаси ягона мақсадга, яъни қудратли, фаровон ва маърифатли давлат барпо этишга қаратилгандир. Биз, зиёлилар, ушбу тарихий чақириққа “лаббай” деб жавоб беришга, бор билим ва салоҳиятимизни Ватан равнақи йўлида сафарбар этишга доимо тайёрмиз. Зеро, маънавияти юксак, руҳи тетик ва мақсади аниқ халқни ҳеч қандай куч ўз йўлидан қайтара олмайди ва келажаги буюк давлатни барпо этиш йўлида барчамиз бир тану бир жон бўлиб ҳаракат қилсак, кўзланган марраларга албатта етамиз.
Ўзбекистоннинг эртанги куни бугунги саъй-ҳаракатларимиз, бирдамлигимиз ва фидокорлигимизга боғлиқ эканини унутмаслигимиз зарур, зеро янги марралар сари интилиш, халқимизнинг розилигини олиш ва Ватанимизни дунёга танитиш – бизнинг энг олий бурчимиз ва шарафли вазифамиздир.
Муҳайё Исмоилова,
Маънавият ва маърифат маркази
Тошкент шаҳар бўлими раҳбари
