Aslida esa kichik miqdordagi (1–2 ml) havo, agar u tomir orqali kiritilsa, odatda organizm uchun xavfsiz hisoblanadi. Bunday havo pufaklari koʻpincha oʻpkada yoki kichik kapillyar tomirlarda toʻxtab, keyinchalik organizm tomonidan qayta soʻriladi. Yaʼni, kichik pufakchalar vaqt oʻtishi bilan qonga singib, nafas olish jarayoni orqali tabiiy yoʻl bilan tanadan chiqib ketadi.
Qachon havo xavfli boʻladi?
20 ml va undan ortiq havo venaga tez kiritilganda, bu holat aeroemboliya deb ataladi. Aeroemboliyada havo tomirdagi qon oqimini toʻsib qoʻyadi. Bu asab tizimi, yurak va oʻpka faoliyatiga jiddiy salbiy taʼsir koʻrsatishi mumkin. Xususan, agar havo yurakning oʻng qismi yoki oʻpka arteriyasiga kirsa, bu holat oʻta xavfli hisoblanadi.
Aeroemboliyaning ehtimoliy belgilari:
- nafas qisishi (havo yetmasligi hissi)
- koʻkrakda ogʻriq
- bosh aylanishi, tushkunlik holati
- yurak urishining kuchayishi
- ogʻir holatlarda — ongni yoʻqotish
Amaliyotda nimalarga eʼtibor beriladi?
Tibbiy xodimlar kapelnitsa yoki inyeksiya paytida sistema va shprislarda havo boʻlmasligini sinchiklab tekshirishadi. Bu — xavfli holatlarni oldini olish uchun muhim ehtiyot chorasidir.
