Дунёга машҳур Улуғбек расадхонаси бундан бир аср муқаддам топилган. Атоқли шарқшунос олимлар ва археолог В. Л. Вяткин иштирокидаги бу кашфиёт ХХ асрнинг шов-шувли воқеаси бўлган.
Иншоот баландлиги 40 метр, диаметри эса 50 метрдан ошиқ. Расадхона томига кичик асбоблар ўрнатилган, марказида асосий асбоб - квадрант туради. Ёйнинг радиуси 40 метрдан ошади. Асбобнинг фақат бир қисми ердан юқорига кўтарилган, қолганлари эса ер ости хандақда жойлашган.
Бинода бой кутубхона ҳам бўлган, чунки расадхона нафақат кузатув жойи бўлиб, унда ўша даврнинг энг кучли олимлари - математиклар, файласуфлар, мунажжимлар ишлаган.
Улуғбек вафотидан кейин бир неча ўн йилдан сўнг расадхона аста-секин таназзулга юз тутди. 1469 йилга келиб олимлар уни тарк этишган.
1908 йилда археолог Вяткин қазиш ишларини бошлаган ва 1914 йилда узоқ тадқиқотлардан сўнг қадимий расадхона қолдиқларини топишга муваффақ бўлган.