Аввало, одамда кўриш қобилиятининг бузилиши, объектларнинг ҳаракатланиш масофаси ва тезлигини баҳолаш билан боғлиқ муаммолар юзага келади. Иккинчидан, нутқни тўлиқ ёки қисман йўқотиш, шунингдек фикрларни ифода этиш учун сўзларни топиш қийин бўлади. Учинчидан, одам тушкунликка тушиши, асабийлашиши ва ўзига ишонмаслиги мумкин.
Тўртинчидан, деменция ривожланаётган бемор вақт ва жойни йўқотиб қўяверади. Бешинчи аломат — бу хотирани йўқотиш.
Илгари ўртача ёшдаги мунтазам уйқусизлик қариликда деменция хавфи ортиши билан боғлиқлиги тан олинган.
Деменция — бу орттирилган ақлий заифлик. Илгари олинган билим ва амалий кўникмаларнинг у ёки бу даражада йўқолиши билан ақлий фаолиятнинг доимий пасайиши. Кўпинча, бу ҳолат кексалик даврида кузатилади.
Ҳар йили дунёда ўн миллионга яқин деменция касаллиги қайд этилади.
