Кунлар салқинлашди, деб хурсанд бўламиз. Ҳа, чилла чиқди. Ёз ҳам деярли тугаяпти. Хурсанд бўлишга асос бордур... Лекин, шу билан бирга, умримизнинг яна бир фасли, шу фаслдаги яна бир чилласи ҳам ўтди, яна бир йили ўтди. Ҳаётимиз яна бир ёзга қисқарди.
Кунлар иссиқ бўлса ҳам, жазирамаларда ҳам, биз яшадик. Умргузаронлик қилдик. Аллоҳ берган ризқ-насибамизни едик. Илло, инсоннинг яна бир ёзи ўтганига ўйланиб қоламиз... Ҳаётни қадрлай бошлайсан... Энг муҳими, тирик жон эканлигингга, икки оёғинг юриб турганига шукур айтасан. Шундай экан, Яратган бизга иссиқ бўлса ҳам, жазирама бўлса ҳам, базан ток ўчиб турса ҳам, кўп-кўп чилларини берсин! Қиш чиллаларин, ёз чилларин биргаликда кўрайлик. Энди бизни сокин ва фалсафий куз кутмоқда, азиз ватандошлар.
Чилла чиқди, деб хурсанд бўлганлар, билингларки, умримиз яна бир йилга қисқарди...
Асад боғингни ясат. Асад ойи — бу ҳосил тақдири ҳал бўладиган ой, пишиқчилик ойи. Деҳқон учун баракали ой. Йил бўйи қилган меҳнатининг роҳатини кўрадиган ой. Қиш ғамин ейдиган ой. Қиш учун омборларни тўлдирадиган ой. Баракали келсин.
Ҳозир ёзнинг ҳар бир куни ғанимат. Раҳматлик бувим Маъсудахон кўп айтардилар: ёзнинг қирқ куни қишнинг бир кунига тенг, деб.
Қандай юмушларимиз бўлса, тугатайлик. Дастурхонларимиз тўкин-сочин бўлсин. Боғ-у роғларимизга, ер-у заминимизга Аллоҳ ўз барокатини берсин. Юртимиз тинч бўлсин. Кейинги чилларимизга ҳам эсон-омон етказсин!
Ёз — бу тўкислик, аммо ўткинчи,
Зебо бир манзара – лекин фоний парда.
Инсон ҳам ёзда баҳор сингари яшнаб,
Жўшқинликка тўлар, сўнар лек кузда.
Шерзодхон Қудратхўжа
