Квазикристаллар атомлари тартибли хусусиятга эга ва ҳеч қачон такрорланмайдиган кристаллардир. Улар 1981 йилда назарий жиҳатдан тасвирланган ва уларнинг ҳақиқатда мавжудлиги ҳақидаги далиллар бир йилдан кейин пайдо бўлди.
Охирги 40 йил ичида лабораторияларда юзлаб квазикристаллар яратилди, баъзилари эса табиатда топилди. Уларнинг барчаси микроскопик ҳажмда бўлиб, ўлчамлари микрометрдан нанометргача ёки инсон сочининг қалинлигининг 0,001 фоизидан 1 фоизигача бўлган заррачалардан иборат.
Тажриба доирасида олимлар бир неча минг марта каттароқ кристалл яратишга қарор қилишди. Компьютер симуляцияларидан фойдаланиб, улар энг яхши заррача турларини аниқлашди. Уларнинг натижалари диаметри 2,4 мм ва 1,2 мм бўлган заррачалардан фойдаланиш кераклигини кўрсатди.
Тадқиқотчилар кўрсатилган ўлчамдаги 4000 та пўлат шарни саёз идишга жойлаштириб, уларни бир ҳафта давомида сониясига 120 марта айланишга мажбур қилишди. Жараён суратга олинди.
Натижалар шарлар квадрат ва учбурчак шаклидаги тузилмаларга эга бўлган квазикристаллнинг мозаик, такрорланмайдиган тузилишини ҳосил қилишини кўрсатди. Бу тажриба квазикристалларни фан ва ишлаб чиқаришда қўллаш имкониятини яқинлаштирди, деб хабар беради mir24.tv.
