Санъаткор томошабиннинг қарсагию, олқишидан куч олиб яшайди. Санъат асарини қабул қилаётган қалблар туғёнга келса, қўллар ўз-ўзидан қарсакка чоғланаверар экан.
Ўзбек миллий катта академик драма театри саҳнаси бунга яна бир карра гувоҳ бўлди, десак хато бўлмайди. Николай Васильевич Гоголнинг “Тентакнинг ёзмалари” трагик комедияси намойишидан сўнг томошабинларнинг гулдурос қарсаклари, олқишлари давомли бўлди.
Спектаклда бош қаҳрамон — Попрешчин тақдири парадокс тарзда намоён бўлиб, инсонларни минглаб туйғулар бошқариши, ақл билан иш тутилмаса, ўша туйғулар кишини эсдан оғдириш даражасида асир этиши мажозий тимсоллар билан акс эттирилди. Томошабин бир вақтнинг ўзида муҳаббат ва нафрат, камбағаллик ва бойлик, қўрқув ва жасорат, мартаба ва хўрлик, орзу ва армон, бахт ва бахтсизликка қарши курашга гувоҳ бўлади.
Попришчин сиймосида мен орзу қилган ролимни топдим, — дейди ёш актёр Ғайрат Хусаинов. — 2019 йилда Истамбулда II Халқаро театрлар фестивалида “Бобомнинг орзуси” спектаклида бош ролни ижро этгандим. Ўшанда Кубилай Эрделикара билан танишганмиз. Бугунги муваффақиятимни мана шу танишувнинг самараси, дейиш мумкин. Яна шуни ҳам айтишим керакки, образимнинг ҳарактери кучли ҳаяжонимни беркитди. Зеро, Туркияда бунчалик ҳаяжонланмагандим. Аввало отахон театр саҳнасининг салобати, қолаверса, ўзбек театрининг дарғалари қаршисида бироз ўзимни йўқотдим. Ҳузурида ҳар қандай шогирд ожиз қоладиган мана шундай устозларимга ҳамиша таъзимдаман.
Асарнинг ўзи каби бош қаҳрамоннинг ҳам ноодатий ҳатти-ҳаракатлари, хусусан, бир муддат томошабинлар қаторида ўтириб, яна роль ижро этганча саҳнага чиқиб келиши албатта томошабинни ҳам ўйлантириб, ҳам шошириб қўйди. Таниқли композиторларнинг энг буюк асарларига саҳналаштирилган рақслар эса спектаклнинг бетакрорлигини таъминлади.
Театр соҳасида ўзбек актёрлари билан ҳамкорлик қилиб келаётган турк режиссори Кубилай Эрделикара мазкур асарни Қашқадарё вилояти мусиқали драма театри актёрлари билан 20 кунда саҳналаштирди. Шунга қарамай спектакль Туркиянинг Малтепа шаҳрида ўтказилган III Халқаро театрлар фестивалида Гран-прига муносиб топилди. Асарнинг ушбу мукофотга чиндан-да муносиб эканини ўзбек томошабинлари ҳам эътироф этишди.
Энг муҳими, спектакль яна 10 га яқин давлатларда намойиш этилиши таклиф қилинди.
Муножат Мўминова,
“Янги Ўзбекистон” мухбири
