Дар маросим аъзои ҳайатҳои ду кишвар, арбобони давлатӣ ва ҷамъиятӣ ҳузур доштанд. Инчунин намояндагони диаспораи туркманҳои Ӯзбекистон, ки аз минтақаҳои гуногуни кишвари мо омадаанд, ҳузур доштанд. Дар байни онҳо пирони мӯҳтарам, арбобони илму фарҳанг, намояндагони зиёиёни эҷодкор, маориф ва тандурустӣ ҳастанд. Онҳо ба рушди Ӯзбекистон ва таҳкими риштаҳои бисёрасринаи дӯстии байни халқҳои бародари мо ҳиссаи муносиб мегузоранд, аксарияти онҳо бо мукофотҳои олии давлатӣ сарфароз гардонда шудаанд.
Аксгирӣ ва сӯҳбати муштарак дар фазои самимӣ сурат гирифт.
Суруду оҳангҳои миллӣ садо доданд, ки дӯстии халқҳои ӯзбек ва туркманро васф мекунанд.
