Ба иттилои Агентӣ, дар як қатор кишварҳо ҳолатҳои ҷалби муҳоҷирон ба амалиётҳои ҷангӣ афзоиш ёфтааст, ки ин барои ҳаёт, озодӣ ва ояндаи онҳо таҳдиди ҷиддӣ эҷод мекунад.
Мувофиқи моддаи 154¹ Кодекси ҷиноятии Ҷумҳурии Ӯзбекистон, киро шудан ба хизмати ҳарбии давлатҳои хориҷӣ бо маҳрум сохтан аз озодӣ ба муҳлати аз се то панҷ сол ҷазо дода мешавад.
Ба шаҳрвандон қатъиян манъ аст:
наздик шудан ба минтақаҳои низоъҳои мусаллаҳона ва амалиётҳои ҷангӣ;
иштирок дар амалиётҳои ҷангӣ;
шомил шудан ба қувваҳои мусаллаҳ, хадамоти амният, адлияи ҳарбӣ ё дигар сохторҳои қудратии давлатҳои хориҷӣ;
фиреб хӯрдан аз ҷониби ашхос, гурӯҳҳо ё созмонҳои шубҳанок барои ҷалб шудан ба чунин фаъолият.
Дар сурати гирифтани пешниҳодҳои шубҳанок, ба шаҳрвандони Ӯзбекистон тавсия дода мешавад, ки фавран ба намояндагиҳои Агентии муҳоҷират, намояндагиҳои дипломатӣ ё консулгариҳои Ҷумҳурии Ӯзбекистон муроҷиат намоянд.
Ҳаёт ва озодии худро ҳифз кунед — танҳо дар доираи қонун амал намоед.
