Аз ҷумла, миувофиқи иловаҳои ба Кодекси ҷиноятӣ воридшуда:

- пайвастани худсарона ба шабакаҳои барқ, гармӣ, газ ё обтаъминкуниҳои умумӣ бо мақсади тиҷоратӣ ё вайрон кардани асбобҳои ҳисобгирии қувваи барқ, гази табиӣ, оби хунук ё гарм, аз ҷумла мӯҳрҳои онҳо, ё дахолат кардан ба асбобҳои ҳисобкунак аз берун бо мақсади иваз кардани нишондодҳо, барои содир намудани чинояти зикршуда то 5 сол аз озодӣ маҳрум кардан мумкин аст.

Инчунин, тибқи иловаҳои ба Кодекси ҷавобгарии маъмурӣ воридшуда нисбати шахсоне, ки ин ҳуқуқвайронкуниро дар ҳаҷми хурд содир кардаанд, ҷазоҳои зерини маъмурӣ татбиқ карда мешаванд:

- ҷарима ба андозаи аз 10 то 20 АБҲ (аз 3 то 6 миллион сум);

- ё ба муҳлати то 15 шабонарӯз ҳабси маъмурӣ.