Инҳо спектаклҳои «Тангназарон» (аз рӯи песаи Горкий), «Никоҳ» (аз рӯи песаи Н. Гогол) ва «Замини Элза» (аз рӯи песаи Ярослава Пулинович) мебошанд.
Дар мисоли классикон бо мактаби муосири театрии рус шинос шудан бешубҳа ҷолиб аст. Аз ин лиҳоз, ду намоиши аввал бо назари муосири коргардонҳо ва ҳунарпешагони имрӯза дар мавзӯъҳое ҷолибанд, ки наслҳои зиёди театрӣ пеш аз онҳо ба саҳна гузоштаанд.
Дар мавриди «Замини Элза» бошад, ин ном пас аз нахустнамоиши бомуваффақияти филм маъруф аст. Чи тавр театр мавзӯъҳои абадии ишқро ҳал мекунад, дар спектакли театр ба Василевский дидан мумкин аст.
Ҷолиб он аст, ки Театри драмавии русии Тошканд на танҳо нақша дорад, ки бо ҳамтоёни руси худ ҳамкориҳои зич ба роҳ монад, балки омода аст ба суолҳои рӯзноманигорони ҳама ҷо дар ин бора посух диҳад.
Илова мекунем, ки Театри давлатии драмавии ба номи Василевский имрӯз яке аз беҳтарин дастаҳои театрӣ дар пойтахти фарҳангии Русия аст. Театр барандаи чандинкаратаи ҷоизаҳои бонуфузи театрии кишвар «Триумф», «Ниқоби тиллоӣ», «Соффи тиллоӣ» мебошад. Ин театри Петербург таҳти роҳбарии Ходими шоистаи ҳунари Русия Владимир Словохотов аз соли 1989 ба ин сӯ пешсафи таърихи худро дорад.
