Дар гузашта фишори баланди маъмурӣ ва дахолати аз ҳад зиёд ба фаъолияти соҳибкорӣ боис мешуд, ки бисёре аз соҳибкорон аз фаъолият дар сатҳи ошкоро ҳарос дошта бошанд. Солҳои охир корҳои бузурге барои кам кардани борҳои андозӣ ва бартараф намудани монеаҳои бюрократӣ анҷом дода шуданд: шумораи навъҳои андоз аз 13 то 9 кам карда шуд, беш аз 100 намуди литсензия ва иҷозатнома бекор гардид.

Дар натиҷа, ҳиссаи иқтисодиёти хуфиёна аз 45–50 фоизи соли 2019 то ба 35 фоизи имрӯзӣ коҳиш ёфт. Бо вуҷуди ин, зарур аст, ки ин нишондод боз ҳам поён бурда шавад.

Дар ҷараёни пешниҳоди мазкур вазифаҳои афзалиятнок дар ин самт баррасӣ гардиданд. Роҳбарони масъул дар бораи омилҳое, ки ба рушди иқтисодиёти хуфиёна мусоидат мекунанд, ва чораҳои аз байн бурдани онҳо маълумот пешниҳод намуданд.

Таъкид шуд, ки роҳи самараноктарин — ҷорӣ намудани усулҳои муосири технологӣ ва инноватсионӣ мебошад. Масалан, гузариши низоми пардохт дар нақлиёти ҷамъиятии шаҳри Тошканд ба реҷаи пурра автоматикунонидашуда нишон дод, ки шумораи воқеии мусофирон 30 фоиз бештар аз маълумоти қаблӣ аст. Рақамикунонии фаъолияти бозорҳои деҳқонӣ ва молҳои гуногун ба афзоиши то секаратаи даромади онҳо мусоидат мекунад.

Дастур дода шуд, ки низомҳои ба ин монанд дар соҳаҳои кишоварзӣ, сохтмон, нақлиёт, савдо ва хизматрасонӣ — соҳаҳое, ки ҳиссаи иқтисодиёти хуфиёна дар онҳо баланд аст — ҷорӣ карда шаванд. Вазифа гузошта шуд, ки тартиб ва муҳлатҳои додани литсензия ва иҷозатномаҳоро бозбинӣ намуда, омилҳои вобастагии инсонро ба ҳадди аксар кам карда, пурра ба формати рақамӣ гузаронанд.

Хусусан зарурияти бартараф кардани омилҳое таъкид гардид, ки заминаи фасодро, дар он соҳаҳое, ки соҳибкорон бештар дучор мешаванд: андоз, бонк, гумрук, коммуналӣ ва сертификатсия фароҳам меоранд.

Рушди пардохтҳои электронӣ барои аҳолӣ ва бизнес шароити қулай фароҳам оварда, инчунин воситаи муассири коҳиши иқтисодиёти хуфиёна ба ҳисоб меравад. Дар ин замина, ташвиқи ҳисоббаробаркуниҳои ғайринақдӣ ва афзоиши шумораи операторони низомҳои пардохт аҳамияти калон дорад.

Сарвари давлат таъкид кард, ки танҳо бо шиддат бахшидани назорат иқтисодиёти хуфиёнаро маҳдуд сохта намешавад — зарур аст, ки фарҳанги андозсупорӣ миёни аҳолӣ ва соҳибкорон баланд бардошта, шахсоне, ки ҳалол фаъолият мекунанд, ҳавасманд гардонда шаванд.

Вазифа гузошта шуд, ки барои ҳар як соҳа равиши инфиродӣ татбиқ карда, барои соҳибкорон шароите фароҳам оварда шавад, ки дар он пеш бурдани фаъолияти ошкоро ва қонунии тиҷорат фоидаовар бошад. Бо назардошти ин, оид ба такмил ва рақамисозии маъмурияти андоз, додани ангезаҳои иловагӣ ба соҳибкорӣ ва беҳтар кардани муносибатҳои меҳнатӣ супоришот дода шуданд.

Таъкид гардид, ки фарҳанги андоз бояд кори тамоми ҷомеа гардад. Ростқавлӣ, ки анъанавӣ аз ҷониби мардуми мо қадр карда мешавад, дар натиҷа ба фаровонӣ ва некуаҳволӣ дар ҳамаи соҳаҳо меорад. Дар ҷаласа зикр шуд, ки пешбурд ва устувор кардани ин андешаҳо дар байни аҳолӣ муҳим мебошад.