Buyumlarning oʻzi mahalliy loydan kulol charxida qolipga solingan, mustahkam boʻlishi uchun loyga qamish paxmoqlari — tuzgak aralashtirilgan.

Keyin quritilgan sopol mahsulotlar olovga chidamli oq loy — gil bilan qoplangan. Quyoshda quritilgan buyumlar suyuq qizil loy – qizil-kesak suvi bilan yuvilgan. Bu idishlarga qizgʻish fonni beradi.

Quritilgan buyum yuzasiga choʻp bilan naqsh chizilgan. Bu xarosh choʻp deb atalgan. Shundan soʻng, idish-tovoqlar moʻyqalam bilan boʻyalgan, sirlangan va pishirilgan.

Ustaning taʼkidlashicha, 1910-yillargacha ishqorli sir qoʻllanilgan. Undan keyin qoʻrgʻoshin sirdan foydalanila boshlagan.