Тибқи иттилои Вазорати кишоварзӣ, дар майдони 5,1 ҳазор гектар ҳамчун зироати асосӣ ва 24,5 ҳазор гектар ҳамчун зироати дуюмдараҷа, инчунин дар боғҳои байниқаторӣ 6,1 ҳазор гектар лъбиё кошта шудааст. Имрӯз ин зироатро деҳқонони вилоятҳои Андиҷон, Ҷиззах, Намангон, Самарқанд, Тошканд, Қашқадарё, Фарғона, Сирдарё, Сурхондарё мерӯёнанд.
Аз сабаби кӯтоҳ будани давраи нашъунамои лӯбиё дар шароити ҷумҳурии мо онро соле ду маротиба рӯёндан мумкин аст. Аз ҷумла, тавсия карда мешавад, ки зироати асосӣ дар аввали баҳор ва ҳамчун зироати дуюм дар майдонҳои аз зироатҳои баҳорӣ озодшуда кошта шавад.
Зироати лӯбиёӣ - лӯбиё - маҳсулоти серғизо ва болаззат. Тухмҳо ва ғилофакҳои нопухтаро ҳангоми пухтан истеъмол мекунанд ва дар саноати консерва истифода мебаранд. Лӯбиёҳо дар муқоиса бо дигар зироатҳои лӯбиёгӣ бо калориянокӣ ва баланд будани миқдори сафеда фарқ мекунад.
