Тарихчи Ғайбулла Бобоёр қаламига мансуб ушбу китобда ўзбек тилининг энг қадимги даври – милоддан олдинги сўнгги мингйилликнинг ўрталаридан милоднинг 6- асригача бўлган деярли минг йиллик бир даври тўғрисида сўз юритилади.

Монографияда Сак-скифларнинг кунчиқардаги бир бўлаги туркий тилли бўлгани-ю, Хун салтанати (м.ав. 3- мил. 3 асрлар), Хионийлар (мил. 4-5 асрлар) ва Эфталийлар (5-6 асрлар) каби йирик сиёсий уюшмалар бошқарувчиларининг сўзлашув тили юзасидан янгича қарашлар билдирилган. Шунингдек, ўзбек тилига бошланма берган турли эски туркий лаҳжалар, хун ва ўғур-булғор туркчаси, халач тили, венгер тилидаги туркий ўзлашмалар тўғрисида сўз боради.

Китоб мутахассислар – туркология, тилшунослик, ўзбек тили ва адабиёти, тарих, элшунослик каби йўналишларда изланишлар олиб борувчилар ва кенг китобхон оммасига мўлжалланган.