Тадқиқот давомида олимлар 64-99 ёшли тиббий кўрикдан ўтган 44 минг швед маълумотларини таҳлил қилишди. Кейин улар 35 йил давомида кузатувда давом этишди. Улардан 1224 нафари (2,7 фоиз) 100 ёшгача яшаган. Юз ёшидагиларнинг аксарияти (85 фоизи) аёллар эди. Тадқиқотчилар қондаги яллиғланиш, метаболизм, жигар ва буйраклар фаолияти, шунингдек, тўйиб овқатланмаслик ва анемия билан боғлиқ бўлган ўн иккита биомаркерга эътибор қаратишди.

Натижалар 100 ёшгача яшаганларда олтмиш ёшдан бошлаб глюкоза, креатинин ва пешоб кислотаси даражаси пастроқ бўлганини кўрсатди. Хусусан, юз ёшга кирганларнинг фақат айримларидагина глюкоза даражаси 6,5 дан юқори бўлган. Бундан ташқари, 12 биомаркернинг иккитасидан ташқари (алат ва альбумин) ҳаммаси 100 ёшга етиш эҳтимоли билан боғлиқликни кўрсатди.

Умумий холестерин ва темирнинг энг паст даражасига эга, шу билан бирга, глюкоза, креатинин ва пешоб кислотаси юқори бўлган одамларнинг бир асргача яшаш эҳтимоли камайган, деб хабар беради lenta.ru.