Чойдиш. Сувни иситиш учун ишлатиладиган қумғон қадимда шундай аталган. У мис, кумуш ва бошқа металлардан ишланган.

Бу идишлар ўз шакли билан ажралиб турган: баъзилари юмалоқ, бошқалари эса ён томондан текисланган шакл ёки қовурғасимон қиррали сиртга эга бўлган.

Баъзи чойдиш ва чойгумлар махсус дизайни билан аҳамиятли. Бу идишларда идиш бўшлиғидаги сув найчасимон жўмрак орқали қуйилади.

Қўқон чойджушининг қопқоғида эса афсонага кўра, ёвуз руҳларни қўрқитадиган шовқин эшитилган.